Przede wszystkim nieskończone ilości wrogów dopóki nie zrobimy jakiegoś minizadania, które sprawi, że przestaną napływać.



Brak zbierania broni po wrogach.




Jakiś pistolet na krew - źle to wyszło w sumie zabiło dynamikę. Zwykłe guny były lepsze.


Niby duży asortyment ciosów, ale mam wrażenie, że momentami ogranicza się to do zgadnięcia jak ich użyć niż intuicyjnego zastosowania. Jednego bossa pokonałem cudem dzięki puszczeniu kombinacji, która go powaliła.


Nawet podstawowych wrogów tutaj eleminuje się trudniej. Ciągle się bronią i są niedostępni.

Ogólnie jakoś pogorszona cała dynamika gry. Wszystko jest sztywne. Nie robimy tu masowej rzeźni jak w blood rayne, ale staramy się przeżyć atak nawet z podstawowymi wrogami. Czujemy się jak ofiara, która może podpijać krew z wrogów a nie super bohater


Wrogowie są schematyczni różnią się zawsze tylko grafiką. Tu nie ma monstrów i tego poczucia zagrożenia i mocy jaką ma blood rayne w blood rayne 1.

Poziomy są ograniczone i są na nich niewidzialne ściany.
Poziomy są małorozległe i mało rozbudowane.